Fenerbahçe süreli yayınlarında şiir hiç eksik olmadı. 1952 yılında, Refik Çetinalp imzasıyla Öz Fenerbahçe dergisinde yayınlanan Sarı Lâcivert Bayrağa “Fenerbahçeme” şiiri de bunlardan yalnızca biri.
İzmirli olmasından hareketle kısa bir arama yaptığımızda, İzmir Yeminli Mali Müşavirler Odası‘nda 1937 doğumlu bir Refik Çetinalp’e rastladık. Kendisi 25 Ekim 2013’de aramızdan ayrılmış. Eğer aynı insandan bahsediyorsak, merhum Refik Bey’in bu şiiri 15 yaşında yazdığını söyleyebiliriz.
1970’li yıllarda taraftar anketlerinde Fenerbahçe’nin neredeyse % 70’lerde çıkmasının sebeplerini “Sarı Kanarya” Cihat Arman’ın ve takım arkadaşlarının performansında aramak, herhalde oldukça hakkaniyetli bir tavır olacaktır. 1959 öncesindeki son şampiyonluk olan 1950’nin de aynı kadro tarafından kazanıldığını düşünecek olursak, bu şiirler daha anlamlı hale geliyor. Keyifli okumalar…
Fenerbahçe Tarihi Çalışma Organizasyonu
Sarı Lâcivert Bayrağa “Fenerbahçeme”
Dolaşırım her yerde,
Senin ismini andıkça, göğsüm kabararak.
Girerim toprağa,
Hiç düşünmeden seni vücuduma sararak.
Yoluna kurban olsun şu bigâne canım,
Ne mesudum ki, bize bahşetmişin bu sevgiyi Allahım.
Söyle rengini nerden aldınsa, ben de alayım,
Kalbimi yarıp kanımı Sarı-Lâciverte boyayım.
Seni parçalamak istiyenlerin boğazını sıkarım,
Seni seven, seni yükseltmek isteyenlere taparım.
Yetiştirdin senin sıcak kucağında birçok aslar,
Kaleciler, bekler, forlar ve haflar.
Onlara coşkun şefkatini gösterdin,
Yetişemeyecekleri en yüksek mevkiye yükselttin.
Bütün muvaffakiyetlerini önlerine serdin,
Ben sizin, hepinizin ananız ve babanızım derdin.
Sana taparım ey Sarı-Lâcivert bayrak
Çünkü sevgin vücudumun en kutsal yerindedir.
Kimsenin söküp atamayacağı kadar derindedir.
Övünürüm senin bütün muvaffakiyetlerini sayarak.
Neden seni bu kadar çok seviyorlar bilmiyorum,
Ben de seni çok ama çok olarak seviyorum.
Seni nerede anarsam kalbim gururla titrer,
Ruhum sanki engin denizlerdeki dalgalar arasına girer.
Kahrolsun seni kötülemek isteyen herkes,
Ta! uzaktan ruhuma geliyor meçhul bir ses.
Sarı-Lâcivert bayrağa uzanan elleri kökünden kes,
Duyacak bu sesi seni benim gibi seven herkes.
Sen ölme, ölmiyeceksin hiçbir zaman,
Bütün rakiplerini yen, hiçbirisine verme aman.
Yoluna kurban olsun şu bigâne canım.
Öyle mesudum ki kalbime soktun bu sevgiyi Allahım.
Refik Çetinalp – İzmir